ეს ის სახლებია, რომლებიც სხვადასხვა ადგილას “შემხვედია” და ჩამრჩენია, სახლები სადაც სახლობანას თამაში მომსურვებია ან კიდევ უბრალოდ სახლები, რომელიც ცოცხალივით მიყვარს.
პრაღა
პრაღა. ალქიმიკოსების ქუჩა
პარიზი. ეს ერთ-ერთია-) ქუჩას მოხუცი ტაძრის ქუჩა ქვია
სტრასბურგი. შუაში გამოჭყლეტილი კარგი ვინმეა-) ისე, აქაც ბევრი სახლი მიყვარს...
ლუქსემბურგი. ოო, ამ სახლმა გადაგვრია და ცოტა შეგვაშინა მე, ნინი და ჩხეტო-))
ალტა. ფარდულია. ჭექა-ქუხილის დროს რომ უნდა შეეფარო და გადაიყუდრო ისეთია...
ვენეცია. ორი სახლის საუკუნოვანი მეგობრობის ამბავია-)
სიღნაღი. ეს ჩემი და კატას სახლია!-)) ამ სახლის აივნიდან მთელი ალაზნის ველი მოჩანს, დაგბურძგლავს...
თბილისი-)
კიდევ რამდენიმე სახლი “მაქვს”, რამდენიმეზე ცოტა უფრო მეტიც-) საერთოდ რაღაც მემართება სახლებზე, ასე ადვილად ურთიერთობაში, მე მგონი, ადამიანებთანაც ვერ შევდივარ. და რა საწყალია ამ დროს ასანთისკოლოფა კორპუსი! ამ მრავალსართულიან კორპუსებს, შორიდან “თვალბდათხრილებს” რომ ჰგვანან, თითქოს “კოლექტიური სული” აქვთ...
